nad czym

См. также в других словарях:

• stać nad grobem — {{/stl 13}}{{stl 7}} zwykle ze współczuciem: być bliskim śmierci, bardzo starym, schorowanym : {{/stl 7}}{{stl 10}}O czym myśli człowiek stojący nad grobem? {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

• debatować — ndk IV, debatowaćtuję, debatowaćtujesz, debatowaćtuj, debatowaćował 1. «prowadzić debaty, obradować, radzić nad czym, omawiać co; dyskutować, dysputować» Debatować nad projektem ustawy. Debatowano nad zagadnieniami filozoficznymi, społecznymi. 2 …   Słownik języka polskiego

• odnośny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący, odnoszący się do tego, o czym się mówi, myśli, nad czym się pracuje, czym się zajmuje itp. w danej chwili, sytuacji; ten, do którego się nawiązuje : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odnośny fragment …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• debata — ż IV, CMs. debataacie; lm D. debataat częściej w lm «omawianie zagadnień, roztrząsanie problemów (zwykle na zebraniu, posiedzeniu, w parlamencie, w sejmie itp.); dyskusja, dysputa» Burzliwa, długa, namiętna debata. Debaty parlamentarne, sejmowe.… …   Słownik języka polskiego

• kamień — m I, D. kamieńenia; lm M. kamieńenie, D. kamieńeni 1. «bryła skalna, zwykle twarda, spoista i ciężka; niewielki odłamek takiej bryły; w górnictwie: urobek skały płonnej» Kamień polny, przydrożny, narzutowy. Kamienie nadbrzeżne. Posąg wykuty w… …   Słownik języka polskiego

• deliberować — ndk IV, deliberowaćruję, deliberowaćrujesz, deliberowaćruj, deliberowaćował przestarz. (dziś zwykle żart.) «zastanawiać się, rozważać, roztrząsać, debatować» Deliberował, jak to zrobić. Deliberować nad czym długo. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• gawędziarstwo — n III, Ms. gawędziarstwowie, blm 1. «skłonność do gawędzenia, gadulstwo; gawędzenie, rozwodzenie się nad czym» Czcze, niepotrzebne gawędziarstwo. Nie lubił gawędziarstwa. 2. «pisanie i opowiadanie gawęd, twórczość gawędziarska; styl gawędziarski» …   Słownik języka polskiego

• krajać — ndk IX, krajaćję, krajaćjesz, kraj, krajaćjał, krajaćany 1. «ciąć coś na części, na kawałki; rozcinać» Krajać nożem chleb, cebulę, mięso itp. Krajać blachę nożycami. □ Tak krawiec kraje, jak (mu) materii staje.przen. Statek krajał wodę. 2. pot.… …   Słownik języka polskiego

• tu — 1. «zaimek wskazujący miejsce, gdzie się coś lub ktoś znajduje, gdzie się coś dzieje, odbywa lub ma odbyć» Co tu się dzieje? Skąd tu przyszedłeś? Tu mieszkamy. Gdzie tu są drzwi? ∆ Tu a tu «w jakimś miejscu już wiadomym, którego mówiący bliżej… …   Słownik języka polskiego

• bronić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bronićnię, bronićni, broń, bronićniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zwykle za pomocą środków fizycznych nie dopuszczać do naruszenia integralności tego, co się posiada, nad… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień